Sivilstatus: I eit forhold.

Bekjymringar er bortkasta. For når ein minst ventar det kjem lykka deisande ned i fanget på deg. Kjærligheit kjem frå plassar som ein ikkje visste fannst. Har fortsatt ikkje vendt meg til at det står "I eit forhold" på FB-sida mi, må berre smile for kor gong eg ser det. Den er merkeleg denne følelsen, har ikkje kjent det på denne måten før. Jaja, før det blir alt for sukkersøtt så er det jo mykje anna som skjer for tida. I helga er det jo symfoniorkesterkonsertar. Skulle ynskje eg var betre forbredt til dei, men etter eit par timar på øverommet i dag føler eg at eg har ganske grei kontroll på stoffet. Mykje bandaktivitetar for tida. BBB rullar på for fullt og vil spele mest muleg. Vekarevyen nærmar deg også med stormskritt, det ser ut til å bli bra. Bandet er iallefall i full sving med og øve og har mykje tøfft og noko ikkje fullt sa tøfft (men tippar det er ein god ide bak det som ikkje er så tøfft og) Så, det er ei travel tid, og oppi alt dette ein kjærast... Som sagt, eg klarar ikkje slutte å smile.

Lenge sia sist

Ja, ko har bassklarinettisten gjort på det året det har gått sia sist innlegg? Jau, Budd heime tatt studiekompetanse over nettet, spart opp pengar te studie og dirrigert litt. Så fløtte'n te Volda. Ja heilt te vestlandet. Og jammen va det godt å koma seg vekk frå Valdres att. Ikkji det at e ikkji lika å bu i Valdres, det æ den finaste plassen på jord. Men det kan fort bi einsamt for ein farande fant. Ja, for e byna å merke at e har eit større behov for å reise og oppdage enn det resten tå familien har. Trangen te å møte nye folk. Det har kansi noko med søken ette den rette å gjera. For, hadde kji e hatt det fint som tømrer og musiker på si? Hadde e trengt ei utdanning i musikk? E merka at e bi meir utdanningssugen te meir utdanning e tek, så kor vil det ende? Som ein evig student? Nei, kem veit? Kansi den som e måtte finne og dele livet med? Trur kji e kan klare og slå meg til ro før e har fønne nokon... Men, det æ vøl kji noko å gå å bekjymre seg for. Som student æ kji behovet for nokon å dele livet med like prekert. Ein kan gå ut å ha det moro. Ingen bekjymringa:) E veit så alt for godt kosst det æ å vera på ein plass der ein har lite kontekt med folk på sin eigen alder og ikkji ser nokon ein kan forelske seg i ei gong. Det æ einsamt og trist. Men så lenge ein kan gå å vera forelska æ alt så mykjy bedre. Det æ nesten som det ikkji betyr noko om det fører te noko enn ikkji. E trur e lika litt for godt å vera avstandsforelska.. Jaja detta vart personleg du... Joggu bra det ikkji æ nokon som les bloggen min :D

Bilder

Syns det æ kjempefint med nålidn så dannast på alt mule no i kulda, så e tok med meg kameraet ut på tur i dag. Tenkte e kunne legge ut nokon bildo..

Det var en gang

No kom e plutsele te å tenke på eventyr. Kofør veit e kji, men e treng vøl egentle ingen grunn. Trur det va alt... hmmm... ja...

Toneheim

Æææææææ langt ute i Toneheimåret alt no.
Glda meg te resten :D

Ja vi elsker... å øve

Ja sant det :D
Nye teknikka
Blås Blås!!!!!
Gjesp.
Ops
Hold på den.
Skvik.
Ja vel
Jippi
Endelig på plass :D
Ikke det?
Nei vel
Pån' igjen
Det kunne bli bedre jo.
For en Klang :D
Fløyte?
Ja takk:D
Svimmel
Tunge
å ja
Slurre
Egalitet
Høye toner
Janitsjar:D
Symfoniorkester:D
Sinfonietta:D
Mannskor:D
Skolekor:D
Klarinettkvartett:D
Treblåsensemble:D
Aspirantkorps:D
Fløyte!
blanda ensmble:D
ja...
ja
JA
JAA vi elsker å øve!

Toneheim

Ja, atter ei gong har e kåme inn i varmen på Toneheim. Har mange gode minner frå summarkus og kretskorpssamlinga her. Denne gonge æ det litt annerrledes enn det har vøre før for no ska e vera her eit heilt skuleår. E gleda meg villt te mø kjem ordentlig i gang. I dag kom mø hit og begynte rett på korøvelse, det va veldig kjekt og e møtte mmmange nye fjes. Det ska bi gøtt å kjenne folk på fornamn att. Dette bi eit bra år :D